درمان آلزایمر با داروهای دیابت امکان پذیر است

درمان آلزایمر با داروهای دیابت

مطالعات جدید نشان می دهد که افراد مبتلا به بیماری آلزایمر که داروهای ضد دیابت نیز مصرف می کنند، علائم مولکولی کمتری از وضعیت عصبی را نشان می دهند.

این یافته ها می تواند راه های درمان آلزایمر را در آینده پیش بینی کند.

تحقیقات جدید، به رهبری دکتر وهرام هاروتونیان، استاد روانپزشکی و علوم اعصاب در دانشکده پزشکی ایکانی در مانت سینای نیویورک، بافت مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر و دیابت را تجزیه و تحلیل نمود.

یافته های این تحقیق نشان می دهد که ممکن است داروهای ضد دیابت بتوانند مغز را در برابر ابتلا به آلزایمر ایمن کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مطلب علائم اولیه آلزایمر را مطالعه نمایید.

همانطور که پروفسور هاروتونیان و همکارانش در مقاله خود توضیح می دهند، آرایش بدن اشاره به ارتباط بین خطر اختلال شناختی خفیف، زوال عقل و دیابت نوع 2 دارد.

مطالعات بیشتر، وجود ارتباط خاص بین مسیر گیرنده انسولین در مغز و تجمع آسیب مغزی خاص را کشف کرده است.

بنابراین ، در پژوهش جدید، محققان می خواستند بدانند که در سطح مولکولی چه می گذرد و مسیرهای مولکولی را که مسئول این ارتباط بین دیابت و آلزایمر هستند، شناسایی کنند.

محققان به طور خاص مسیرهای مولکولی را در بافت مغزی و سلول های اندوتلیالی که داخل رگ های خونی قرار دارند را مورد بررسی قرار دادند.

یافته های این تحقیق در مجله PLOS one منتشر شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مطالب آلزایمر و درمان آن و دیابت و درمان آن را مطالعه نمایید.

علائم مولکولی آلزایمر به نصف کاهش می یابد

محققان تکنیکی را طراحی کرده اند که به آن ها اجازه می دهد مویرگ های مغزی را از بافت های مغز 34 نفری که دیابت نوع 2 و آلزایمر داشته و تحت درمان هردو شرایط قرار گرفته بودند، بررسی کنند.

دانشمندان این بافت مغز را با نمونه ی 30 نفر ازکسانی که آلزایمر داشته اما دیابت نداشتند و همچنین با بافات مغزی 19 نفر از کسانی که هیچ کدام از این شرایط را نداشتند، مقایسه کردند.

سپس، دانشمندان به طور جداگانه رگ های خونی و بافت مغز را تجزیه و تحلیل کرده و تغییرات مولکولی مربوط به آلزایمر را در سلول های مویرگی مغز یا علامت دهی انسولین مورد بررسی قرار دادند.

این مطالعه نشان داد که حدود نیمی از این نشانگرها در گروهی بودند که آلزایمر و دیابت داشتند.

همچنین اکثر تغییرات در نشانگرهای مولکولی RNA موجود در بیماری آلزایمر، از جمله اختلالات در ژن، در گروه بیماران آلزایمری که داروهای ضد دیابت مصرف می کردند، یافت نشد.

پروفسور هارتونیان می گوید:

” نتایج این مطالعه مهم هستند، زیرا آن ها بینش جدیدی برای درمان بیماری آلزایمر به ما می دهد.”

پروفسور هارتونیان ادامه داد:

” بیشتر درمان های آلزایمر مدرن، پلاک های آمیلوئیدی را هدف قرار می دهند و در درمان بیماری موفق نیستند.”

“انسولین و داروهای دیابت مانند متورفین (اداره غذا و دارو) تایید شده و به راحتی به میلیون ها نفر اعطا می شود و به نظر می رسد تاثیر مثبتی بر افراد مبتلا به آلزایمر داشته باشد.”

این نتایج فرصت هایی را برای انجام آزمایشات تحقیقاتی در مورد افرادی که از داروهای مشابه یا داروهایی که تاثیرات مشابه بر مسیر بیولوژیکی مغز و انواع سلول های شناسایی شده در این مطالعه دارند باز می کند.