بیماری های مقاربتی / انواع / تشخیص / پیشگیری / درمان / خطرات

بیماری های مقاربتی / انواع بیماری های جنسی / تشخیص عفونت جنسی / پیشگیری از بیماری های جنسی / درمان عفونت های مقاربتی / خطرناکترین بیماری های مقاربتی

بیماری های مقاربتی (STD) یا عفونت های جنسی (STI) میتوانند هر فردی را مبتلا کنند. ولی علائم و نشانه ها میتوانند در زنان و مردان متفاوت باشند.

به دلیل اینکه مردان کمتر از بانوان تست های مربوطه را انجام می دهند، لازم است که از این نشانه ها و علائم آگاه باشند. با درمان های اولیه، افراد مبتلا به این عفونت ها، میتوانند نتیجه ی خوبی بگیرند.

در این مقاله نگاهی به برخی از رایج ترین عفونت های جنسی در مردان انداخته و درباره علائم و نشانه های آنها، روش های پیشگیری و روش های درمانی موجود صحبت خواهیم کرد. پس تا آخر با فارس ایندکس همراه شوید.

نشانه ها و علائم بیماری های مقاربتی و جنسی در مردان

طبق گفته ی سازمان بهداشت جهانی، اشخاص در سراسر جهان، روزانه با بیش از یک میلیون عفونت جنسی روبرو می شوند.

در برخی موارد، عفونت جنسی هیچ گونه علائم قابل مشاهده ای از خود نشان نمی دهد. پس دانستن اینکه به آن مبتلا هستید، غیرممکن است.

همچنین مردم ممکن است نشانه های آنها را با بیماری ها یا مشکلات دیگری اشتباه بگیرند.

در زیر، رایج ترین عفونت های جنسی و نشانه ها و علائمی که ممکن است در مردان به وجود آیند را مورد بحث قرار میدهیم.

---

در این مطلب خواهید خواند:

کلامیدیا

هرپس

سوزاک

سیفلیس

پاپیلوم انسانی (HPV)

ایدز (HIV)

هپاتیت B

---

کلامیدیا

کلامیدیا یک عفونت جنسی باکتریایی است که شخص میتواند از طریق رابطه جنسی دهانی، مقعدی یا واژینال، بدون استفاده از کاندوم انتقال دهد.

مردان میتوانند کلامیدیا را از طریق مجرای پیشاب، مقعد یا حلق دریافت کنند.

مردم معمولا از کلامیدیا به عنوان عفونت خاموش یاد میکنند زیرا فرد معمولا از وجود آن بی خبر است.

عفونت های کلامیدیا، عموما در مردان علائمی نشان نمی دهند، ولی در برخی از مردان، چند هفته بعد از ابتلا، نشانه هایی از خود بروز میدهند.

نشانه ها و علائم رایج کلامیدیا در مجرای پیشاب مردان عبارتند از:

• خروج ترشحات از آلت
• درد به هنگام ادرار کردن
• سوزش یا خارش در ناحیه ورودی آلت
• درد و تورم در یکی یا هر دو بیضه

عفونت کلامیدیا در مقعد، کمتر رایج بوده ولی اتفاق می افتد. هرچند این نوع عفونت، معمولا نشانه های خاصی ندارد، ولی میتواند سبب موارد زیر شود:

• درد در ناحیه مقعد
• خونریزی
• خروج ترشحات

در موارد خاص، کلامیدیا میتواند سبب عفونت لوله ی انتقال اسپرم از بیضه ها به واز دفرانس شود. ان موضوع میتواند سبب بروز موارد زیر شود:

• تب
• درد
• در موارد نادر، مشکلات باروری

تشخیص کلامیدیا

مراکز بهداشتی درمانی معمولا نمونه ادرار شخص را برای آزمایش کلامیدیا در مردان جمع آوری میکنند، اما ممکن است به جای آن، از یک اسفنج نخی برای برداشتن نمونه از قسمت مجرای پیشاب استفاده کنند.

درمان کلامیدیا

اولین قدم برای درمان کلامیدیا تجویز آنتی بیوتیک های خوراکی است. این درمان میتواند شامل یک دوز 7 روزه از یک آنتی بیوتیک باشد.

تکرار عفونت رایج است، پس عاقلانه است که پس از پایان دوره درمانی، یک تست دیگر برای کلامیدیا گرفته شود.

هرپس

عفونتی با ویروس ساده ی هرپس (HSV) است. دو نوع از این ویروس وجود دارد که قسمت های متفاوتی از بدن را مبتلا می کنند.

1. ویروس ساده ی هرپس نوع 1 (HSV-1) یا هرپس دهانی که سبب ایجاد تبخال در اطراف دهان میشود.
2. ویروس ساده ی هرپس نوع 2 (HSV-2) که معمولا همیشه از طریق رابطه جنسی بدون کاندوم انتقال یافته و سبب ایجاد هرپس تناسلی میشود.

بسیاری از افرادی که به هرپس مبتلا می شوند، علائمی از خود نشان نمی دهند، ولی در افرادی که نشان میدهند، شناسایی آن بسیار مشکل خواهند داشت.

علائم معمولا بین 2 الی 12 روز پس از ابتلا خود را نشان می دهند. در برخی موارد، تاول های هرپس آنقدر ناچیز هستند که شبیه به نیش حشرات، موهای زیرپوستی یا خراشیدگی تیغ به نظر میرسند.

علائم و نشانه های رایج هرپس

• تاول های دردناک یا زخم های باز درون یا در اطراف دهان
• تاول های بر روی اعضای جنسی، مقعد، باسن یا ران ها
• احساس قلقلک، خارش، یا سوختگی پوست اطراف تاول ها
• درد عضلات در قسمت پایینی پشت، باسن و قسمت های بالایی پا
• تب
• از دست دادن اشتها

تشخیص هرپس

مراکز بهداشتی درمانی، میتوانند آزمایش های زیر را برای تشخیص هرپس بکار گیرند:

• آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (BCR). این تست، DNA شخص را بررسی کرده تا متوجه شود در آن هرپس وجود دارد یا خیر. این روش برای زمانی که شخص هیچ گونه علائمی نشان نمیدهد، مفید است.
• آزمایش خون
• کشت سلولی. در مراکز درمانی این آزمایش زمانی استفاده میشود که فرد دارای تاول های دردناک در آلت تناسلی است. این آزمایش شامل جمع آوریِ نمونه ای از مایع درون یکی از زخم هاست.

درمان هرپس

درمانی برای هرپس وجود ندارد و بسیاری از افراد، وقوع دوباره ی بیماری را در طول زمان تجربه خواهند کرد. درمان ها بر روی کنترل علائم و افزایش زمان بین دو دوره بیماری تمرکز میکنند.

سوزاک

سوزاک نوعی عفونت به وسیله ی باکتریِ نیسریا گانورآ است. سوزاک میتواند مجرای پیشاب، مقعد یا حلق را تحت تاثیر قرار دهد. افراد میتوانند این عفونت را از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی بدون کاندوم انتقال دهند.

اکثر مردانی که به سوزاک مبتلا هستند، هیچ علائمی نشان نمی دهند. هنگامی که سوزاک در مجرای پیشاب علائم خود را نشان دهد، معمولا 1 الی 14 روز پس از ابتلاست.

نشانه ها و علائم سوزاک در مردان

• درد در هنگام ادرار
• خروج ترشحات سفید، زرد یا خاکستی از مجرای پیشاب
• در در بیضه ها
• خارش و درد در مقعد
• حرکات دردناک روده
• ترشحات خونی از مقعد

درمان سوزاک

مراکز بهداشتی درمانی، سوزاک را با آنتی بیوتیک درمان میکنند. مرکز مقابله با بیماری ها، درمان همزمان با سفتریازون و آزیترومایسین را پیشنهاد میکنند. دارو عفونت را متوقف میکند اما نمیتواند عوارض وارد شده در اثر بیماری را جبران کند.

مراکز بهداشتی درمانی، به شدت درباره افزایش سوزاک مقاوم به آنتی بیوتیک نگرانند. این اتفاق حتی اگر درمان را غیرممکن نکند ، آن را بسیار سختتر میکند.

سیفلیس

در بیماری سیفلیس نیز باکتری ها نقش مهمی دارند. این بیماری را طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی بدون کاندوم منتقل می شود.

مردان همجنسگرا، ریسک بیشتری برای ابتلا به سیفلیس دارند. تقریبا 70 درصد از مبتلایان درجه اول و دوم به سیفلیس در سال 2017، مردان همجنسگرا بوده اند.

سیفلیس همچنین به “وانمودکننده ی بزرگ” معروف است. زیرا نشانه های آن میتوانند نشانگر بیماری های دیگری باشند. علائم معمولا 10 الی 90 روز و به طور میانگین 25 روز پس از ابتلا خود را نشان میدهند.

علائم سیفلیس دارای مراحل اول، دوم، نهفته و سومی هستند. هر مرحله دارای دسته ای از علائم مخصوص به خود است که برای هفته ها، ماه ها و حتی سال ها طول میکشند.

نشانه های مرحله اول سیفلیس

• یک زخم کوچک و سفت که باکتری از طریق آن به بدن وارد شده است، که معمولا روی آلت، مقعد، دهان یا لب ها قرار دارد. زخم ها همچنین میتوانند روی انگشتان یا باسن باشند.
• غدد پر از چرک و متورم روی گردن، کشاله ران یا زیربغل

نشانه های مرحله دوم سیفلیس

• خارش پوست کف دستان یا کف پا
• زخم های بزرگ خاکستری یا سفید در دهان، مقد، زیربغل یا کشاله ران
• خستگی
• سردرد
• گلودرد
• غدد چرکی متورم
• ریزش مو
• درد عضلانی

مرحله نهفته یا پنهان سیفلیس که در آن هیچ نشانه ی قابل مشاهده ای وجود ندارد، میتواند سالها طول بکشد.

مرحله سومی سیفلیس بسیار نادر است. این مرحله میتواند سبب مشکلات سلامتی شدید شده که چندین عضو بدن را تحت تاثیر قرار میدهند.

نشانه های مرحله سوم سیفلیس

• مننژیت
• سکته
• فراموشی
• نابینایی
• نارسایی های قلبی
• بی حس شدن

تشخیص سیفلیس

مراکز بهداشتی درمانی آزمایشات خون یا آزمایش مایعات درون یکی از زخم ها را انجام داده تا از وجود سیفلیس مطمئن شوند.

درمان سیفلیس

در مراکز بهداشتی درمانی، برای درمان مراحل اول، دوم و مراحل ابتدایی سیفلیس نهفته، آنتی بیوتیکی به نام بنزاتین بنزیل پنی سیلین تجویز میشود.

افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند، نیازمند تجویز آنتی بیوتیک دیگری مانند دوکسی سیسیلین یا ازیترومایسین هستند.

هرچند آنتی بیوتیک ها، از عفونت ناشی از پیش روی بیماری جلوگیری میکنند، نمیتوانند آسیب دائمی وارد شده ناشی از عفونت را ترمیم کنند.

ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)

اچ پی وی گروهی از ویروس های مرتبط هستند که شامل بیش از 150 نژاد هستند.

اچ پی وی یکی از رایج ترین عفونت های جنسی می باشد. طبق اعلام مرکز مقابله با بیماری ها، HPV معمولا افراد را در اواخر نوجوانی و اوایل دهه دوم زندگی مبتلا میکند.

اکثر مردانی که دچار اچ پی وی می شوند، هرگز علائمی بروز نمیدهند، ولی برخی پس از چند ماه یا حتی چند سال پس از ابتلا، متوجه نشانه های این ویروس میشوند.

رایج ترین نشانه های اچ پی وی در مردان، زگیل هایی در دهان یا حلق و زگیل های تناسلی است که برآمدگی های کوچکی در اطراف آلت یا مقعد می باشند.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مطلب عفونت HPV را مطالعه فرمایید.

پیشگیری از ویروس پاپیلوم انسانی HPV

اچ پی وی در میان عفونت های جنسی، متفاوت است. زیرا واکسنی برای آن وجود دارد.

در واقع، دو نوع واکسن مورد تائید سازمان غذا و دارو (FDA) برای HPV وجود دارد که گارداسیل و سرواریکس نامیده میشوند. این واکسن ها بر روی اچ پی وی نوع 16 و 18 موثرند، که گونه هایی خطرناک محسوب میشوند زیرا عامل انواع خاصی از سرطان می باشند.

مرکز مقابله با بیماری ها، توصیه میکند کودکان 11 الی 12 ساله، واکسن اچ پی وی را دریافت کنند تا در مقابل مشکلات ناشی از عفونت ها ایمن شوند.

مرکز مقابله با بیماری ها همچنین توصیه میکند که پسران بزرگتر و مردان تا سن 26 سالگی اگر در سنین پایین واکسن نزده اند، آن را دریافت کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مطلب واکسن HPV را مطالعه فرمایید.

تشخیص ویروس پاپیلوم انسانی HPV

در حال حاضر راه مشخصی برای چک کردن مردان دارای اچ پی وی وجود ندارد، و آزمایش اچ پی وی مشخصی در دسترس نیست. اما در مراکز درمانی، میتوان اچ پی وی را با توجه به زگیل های تناسلی ای که وجود دارند تشخیص داد.

---

بیشتر بخوانید:

انواع زگیل، علت، درمان و پیشگیری

---

درمان ویروس پاپیلوم انسانی HPV

بسیاری از موارد اچ پی وی بدون درمان رفع شده و هیچ مشکلی برای سلامت شخص ایجاد نمیکنند. اما اگر HPV از بین نرود و شخص درمان دریافت نکند، میتواند سلامتی را دچار مشکل کند. از جمله ایجاد انواعی از سرطان ها.

هیچ درمان موردتائیدی برای اچ پی وی وجود ندارد، اما این امکان پذیر است که علائم و مشکلات ناشی از آن را درمان کرد. برای مثال، مردان میتوانند از داروهای موضعی و خوراکی برای درمان زگیل های تناسلی استفاده کنند.

ویروس ایدز (HIV)

ویروس اچ آی وی یا ایدز ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن حمله میکند.

ایدرز از طریق برخورد مایعات بدن از جمله مایع منی، مایعات واژینال و خون انتقال می یابد. داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم، شایع ترین راه انتقال این ویروس می باشد.

بسیاری از افرادی که ایدز دارند، 2 الی 6 هفته پس از ابتلا، علائمی شبیه به آنفلوآنزا را تجربه میکنند.

علائم و نشانه های رایج ایدز در مردان

• تب
• گلودرد
• جوش بدن
• سردرد

سایر علائم عبارتند از:

• خستگی
• درد مفاصل و ماهیچه ها
• غدد چرکی متورم
• تهوع و استفراغ

درمان ایدز

درمانی برای ایدز وجود ندارد، اما مراکز درمانی برای جلوگیری از تشدید علائم، انتقال و پیشرفت به مرحله ی 3 ایدز که سندرم نقص ایمنی (HIV) نیز نامیده می شود، درمان های موثری را تجویز میکنند.

مراکز درمانی از درمانهای جایگزین (ای آر تی) برای درمان ایدز استفاده میکنند. ای آر تی میزان ویروس ایدز را در خون و سایر مایعات بدن کاهش میدهد.

هنگامی که افراد این داروها را بر اساس دستورالعمل مصرف میکنند، ریسک انتقال بیماری به دیگران نیز کاهش می یابد.

وقتی ایدز غیرقابل کشف باشد، بدین معنیست که نمیتواند از فردی به فرد دیگر انتقال یابد.

با درمانهایی که در حال حاضر وجود دارند، امکان اینکه اچ آی وی به ایدز بسط یابد، بسیار نادر است.

هپاتیت B

هپاتیت التهاب کبد است، که معمولا به دلیل عفونت ویروسی رخ میدهد. یکی از شایع ترین انواع ویروس های هپاتیت، هپاتیت B (اچ بی وی) می باشد. HBV میتواند از طریق خون، مایع منی یا سایر مایعات بدن از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

مراکز بهداشتی درمانی عفونت HBV را یا حاد دسته بندی میکنند، بدین معنی که موقتی است و برای چند هفته طول میکشد، یا مزمن که در این صورت بیماری سخت بوده و تا انتهای عمر طول میکشد.

اکثر افراد مبتلا به هپاتیت B علائمی از خود نشان نمیدهند، و آنهایی که نشان میدهند ممکن است علائم را با سرماخوردگی یا آنفلوآنزا اشتباه بگیرند. علائم هنگامی ظاهر میشوند که به طور متوسط 90 روز از ابتلا به HBV گذشته باشد.

علائم و نشانه های هپاتیت B

• تب
• خستگی
• بی اشتهایی
• درد شکمی
• تهوع
• استفراغ
• درد ماهیچه ها و مفاصل
• زردی، که سبب تیره شدن ادرار و زرد شدن پوست میشود

پیشگیری از هپاتیت B

هپاتیت B قابل پیشگیریست. مانند HPV، واکسنی وجود دارد که از بدن در مقابل هپاتیت B محافظت میکند. سازمان بهداشت جهانی حداقل 3 واحد واکسن هپاتیت B را برای تمامی نوزادان پیشنهاد میکند.

تشخیص هپاتیت B

مراکز درمانی به دنبال نشانه های آسیب به کبد، از جمله زردی میگردند. برخی آزمایشات که میتوانند به تشخیص هپاتیت بی کمک کنند عبارتند از:

• آزمایش های خون
• سونوگرافی کبد
• نمونه برداری از کبد

درمان هپاتیت B

در حال حاضر هیچ درمانی برای هپاتیت وجود ندارد. اما افراد میتوانند از داروها برای هپاتیت B مزمن استفاده کرده و دانشمندان در حال ایجاد داروهای جدید هستند.

افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن به معاینه های پزشکی منظم برای بررسی نشانه هایی از بیماریهای کبد نیاز دارند.

نتیجه گیری

مردان بسیاری که به یک عفونت جنسی مبتلا هستند، علائمی نشان نمی دهند، و این بدین معناست که تعداد افراد مبتلا به بیماری های جنسی بسیار بالاتر از آنچه مراکز بهداشت و درمان اعلام می کنند، می باشد.

با درمان مناسب، مردان مبتلا به عفونت های جنسی میتوانند زندگی خوبی داشته باشند. اما اگر درمانی دریافت نکنند، عفونت ها میتوانند مزمن شده و به بیماری هایی برای تمام زندگی تبدیل شوند.

مردان میتوانند با استفاده از کاندوم در رابطه جنسی، از عفونت های جنسی پیشگیری کنند. همچنین برخی از عفونت های جنسی با واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند.

مردانی که از نظر جنسی فعال هستند، باید مطمئن باشند که آزمایش های مربوط به عفونت های جنسی را انجام میدهند.

تشخیص به موقع این عفونت ها اجازه خواهد داد که سریعتر آنها را درمان کرده و از منتشر کردن این بیماری ها به افراد دیگر جلوگیری کنند.